Miałem zamiar zaimplementować eksport statystyk do pliku. Jednak odkryłem kolejny błąd i zająłem się jego naprawą. W tym wypadku debugowanie zajęło mi bardzo dużo czasu. Wiedziałem co nie działa i jak powinno działać, ale nie mogłem odnaleźć miejsca odpowiedzialnego za błędy i go naprawić. Okazało się, że kod wymagał więcej niż korekcji tylko w jednym miejscu.
Przyczyną było skalowanie załadowanego obrazka. Wraz ze zdjęciem skalowaniu powinny ulegać również markery, to znaczy nie one same, ale ich pozycja powinna być odpowiednio przeliczana. Dodatkowo, ważne było, aby obiekt "marker" trzymał informacje dotyczące jego absolutnej pozycji.
To był właściwy problem. Nieodpowiednie przeliczanie pozycji. Podczas dodawania markera do "canvas" nie uwzględniałem skali, więc zarejestrowane pozycje markerów, były obarczone błędem związanym z ustawionym powiększeniem dla wczytanego obrazka. Innym problemem było uwzględnianie skali podczas "rysowania" samego markera. Działanie to jest konieczne, podczas przeliczania pozycji, po zmianie skalowania wczytanego zdjęcia, ale w programie zachodziło za każdym razem, kiedy program nanosił marker na "canvas". Implementacja usuwania markerów i nanoszenia nowych, po zmianie przybliżenia, spowodowała w tym wypadku wydłużenie czasu odnajdywania błędu. Jednak nie znalazłem lepszego sposobu na zaimplementowanie tej funkcjonalności.
Nanoszenie nowego markera jest uwzględniane i podczas tej czynności program nie uwzględnia skali załadowanego obrazka. Natomiast w celu wyliczania i uwzględniania absolutnych pozycji markerów utworzyłem dodatkową klasę posiadającą statyczną metodę. Nie wiem, czy w Pythonie instancja klasy zawiera również statyczne metody, więc wybrałem to rozwiązanie, aby niepotrzebnie nie zapychać pamięci komputera,ponieważ markerów naniesionym na "canvas" może być bardzo dużo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz